یه روز با بازی های یه ونداد جونی
سلام عزیز تر از جونم موقعی دارم این متن رو برات مینویسم که چشمام پر از خوابه ولی ذهنم پر از نوشته هایی که میخوام برات بنویسم. نمیدونم از کجا وچی بگم میدونی مامان راستش رو بخوای من اصلا قلم خوبی برای نوشتن ندارم هر وقت میخوام چیزی بنویسم مغزم قفل میکنه ولی نوشتن از تو برام خیلی لذت بخشه خدا رو چی دیدی یه وقت دیدی به خاطر همین نوشته ها یه روز نویسنده هم شدم . اول بگم خیلی بزرگ شدی وخیلی راحت میشه این و تو رفتارت دید ودر عین حال حرف گوش نکن اصلا بعضی وقت ها احساس میکنم صدام رو نمیشنوی از بس که صدات میکنم اخرش هم باید یه جیغ ماورا بنفش بزنم تا برگردی و با یه لبخند موذی نگام کنی کلا این جوری هستی که وقتی یه کاری...
نویسنده :
مامان بهاره
3:00